Senna konstrukcja

– A ty znów leżysz i nie wiesz co masz ze sobą zrobić? – westchnął znacząco, patrząc na jej zamknięte oczy.

– Tak wyszło – odpowiedziała po chwili namysłu. – Miałam ochotę malować, napisać jakieś opowiadanie, poczytać książkę… ale po chwili wszystko ze mnie zeszło i skończyłam tutaj.

– Zapuścisz niedługo korzenie na tym łóżku, jak tak dalej pójdzie – stwierdził z niesmakiem.

Zeskoczył z parapetu, zamykając za sobą okno i usiadł obok dziewczyny. Ujął jej dłoń w swoją i przyciągnął do siebie. Uzyskał pożądany efekt. Rudowłosa podniosła się do pozycji siedzącej. Chłopak przytulił ją. Poczuł, że tego potrzebowała, ponieważ wtuliła się w niego, delikatnie wzdychając.

– Wiem co ci dobrze zrobi, skarbie – wyszeptał jej do ucha.

– Hmm? – zamruczała.

– Podróż w niezwykłe miejsce…

Oderwała głowę od torsu chłopaka i spojrzała na niego pytająco. On jedynie się uśmiechnął, pocałował ją w czoło i wstał.

– Zaraz wszystko ci wyjaśnię.

Podszedł do szafy i wyjął z niej fioletowy, puchowy kocyk i wielkiego pluszowego tygrysa. Położył wszystko na łóżko. Zapalił wszelkie świeczki jakie dziewczyna miała w pokoju, dzięki czemu wnętrze wypełniło się miękkim, ciepłym światłem. Noc stała się magiczna. Dziewczyna patrzyła na to wszystko ze zdumieniem i radością. Pustka, która ją przed chwilą opanowała zapełniła się wszelkimi pozytywnymi odczuciami, których ona sama nie mogła sprecyzować.

Chłopak podszedł do łóżka, otulił ją kocem i usadowił przy tygrysie. Sam zaś usiadł tak, że dziewczyna siedziała mu na udach i opierała głowę o pluszaka. Jedną ręką głaskał swoją ukochaną dziewczynę po włosach, a drugą splótł palcami z jej dłonią.

– Zaczynamy podróż – szepnął i złożył na jej ustach gorący pocałunek. – Zamknij oczy i wsłuchaj się w mój głos… Szum fal to jedyne co słyszysz – mówił jednostajnym, hipnotycznym tonem. – Wokół dostrzegasz noc gwieździstą, później falisty, atramentowy ocean, mieniący się światłem miliardów gwiazd. Czujesz pod bosymi stopami chłodny, wilgotny piasek. Twoje ciało owiewa delikatna bryza. Ubrana jesteś jedynie w zwiewną koszulę na ramiączkach. Twoje serce bije stałym, jednostajnym rytmem. Zamykasz na chwilę oczy i pozwalasz by porwał cię wiatr. Niesie cię ponad oceanem, widzisz jak korony drzew tańczą na wietrze, jak ponad tobą szare chmury ścigają się, a ty dryfujesz w przestrzeni…

Pogrążona we śnie poruszyła się delikatnie, a jej głowa opadła z grzbietu tygrysa na zgięcie jego ręki. Przyciągnął ją delikatnie do siebie, tuląc ją.

– Kocham cię. – Ucałował ją w czoło, po czym rozpłynął się niczym mgła.